Chia is een salie. Het is een eenjarige plant die tot 1 meter hoog kan worden en waarvan de wetenschappelijke naam Salvia hispanica is.
De samenstelling van chiazaad lijkt sterk op die van andere mucilagineuze zaden zoals lijnzaad en psyllium. In tegenstelling tot lijnzaad bevat chia echter geen antinutritionele factoren, factoren die het gebruik van lijnzaad zonder voorafgaande warmtebehandeling beperken. De antinutritionele factoren zijn cyanogene glucosiden of linatines, remmers van vitamine B6 die de werking ervan verhinderen. Bovendien heeft chia een veel aangenamere smaak dan lijnzaad en worden ze gemakkelijker door vogels geconsumeerd.
Chiazaadjes zijn rijk aan flavonolen (myricetine, quercetine, kaempferol), flavonolglycosiden, chlorogeenzuren en cafeïnezuur.
Ze zijn rijk aan eiwitten en vezels. Met een gehalte, zij het variabel, variërend van 16 tot 23% eiwitten, zijn ze hoger dan tarwe (14,7%) en maïs (14%). Ze zijn ook zeer rijk aan lipiden die een hoog gehalte aan omega-3 vetzuren bevatten (alfa-linoleenzuur vertegenwoordigt 68% van de lipiden, wat neerkomt op 21% van het totaal) en een gunstige omega-3 tot omega-6 verhouding van ongeveer 3-4.
Sterke punten: chiazaadjes leveren een goede bron van calcium en fosfor en een zeer goede bron van voedingsvezels en mangaan.
Chia heeft een goede antioxidante werking dankzij de polyfenolen (chlorogeenzuren, cafeïnezuur en flavonolen).
